2008/03/26

FUNDAZIOKO UMEEN IRRIBARREAK

Erdipurdiko gaua pasatu ostean eta gure agentziako lagunekin batzar luzea izan ostean, eguerdi partean abiatu gara kale estu eta kotikoetan zehar Katmandutik kanpo dagoen lasaitasunerantz, Kailash Hostelaren bila. Bihurgune, zulogune, eta ke dezenteren ostean hiru etxetxotara heldu gara. Bertan Yamian kidea zegoen gure zain. Kanpoan ere ume pilo bat guri bergira eta Namaste! batekin ezpainetan.
Guerkin ere Metrok bidalitako lau bidoi handiak zetozen. Hortxe bertan hasi dira umeak hurbiltzen ia zer zegoen barruan. Lotsai agertu badira ere barreak berehala ezpaineratu dituzte. Kamiseta batzuk jaso dituzte, eta txanoak eta Jamian kideak jantzeko esan die. Gu bitartean Hostela ikusten izan gara, euren gelak, eta euren egote-lekuak. Polita benetan.
Formal-formal jarri dira guztiak argazkiak ateratzeko, kamista jantzita eta barrezka. Oso une politak izan dira, eta berriz Namaste batekin agurtu gaituzte alde egin dugunean. Jamianek kontatu digu zernolako lana egiten duten, zein ondo etorriko zaien arropa, orain, uda hurbiltzen ari dela, eta mila esker, haiekin akordatzeagatik.
Errepetua eta miresmena da pertsona hauekin sentitu duguna, egiten duten lanagatik. Hemengo umeek, gurasorik gabekoak batzuk, besteak familiatik urrundurik, ez baitute bizitze samurra, baina Hostel honi esker etorkizuna aseguratuago izan dezakete.
Eguerdi polita Hostelean pasatu eta te batekin amaitu duguna. Agian espedizioa amaitu ostean berriz bisitatuko ditugu umeok.
Bihar Luklara goaz.

Ha sido un dia especial el que hemos pasado con los ninos del Hostel. Nos han agradecido enormemente la ropa que les hemos llevado. Ahora que el verano se acerca les vendra bien. Nos han ensenado sus casas, sus habitaciones y donde pasan las jornadas jugando y riendo. Con un te y un gran Namaste nos hemos despedido de este lugar con el cuerpo lleno de admiracion por el trabajo que se desarrolla en este lugar.
Un dia de trabajo duro organizando todo, pues manana partimos hacia Lukla, lugar donde comienza nuestra marcha de aproximacion.
Por cierto, nos levantaremos a las 4 de la noche. Otro dia sin dormir. Que bonita es la montana!
En Lukla comenzaremos a caminar y a ver paisajes increibles, a disfrutar de la montana y de la aventura que supone intentar el ascenso de la montana mas alta de la tierra.

1 comentario:

Unknown dijo...

Ona benetan zuen berri izatea, teknologiari esker, honelako Blog batean.
Sorte ona opa dizuegu ta zuen berriren zain egongo gara egunero!!
Gaur J., Ross eta Knik bagoaz Jerez aldera, gure aventura txiki pertzonala izengo da, eta Jerez-tik berriren bat bidali albadugo zihur bidaliko dizuegula.
Ala Pues Potombo eta Juanra, zaindu burua!!
KNIK

BABESLEAK

BABESLEAK